---------------------------------------------
มนุษย์มองทุกสิ่งด้วยตาเนื้อ ให้ความสำคัญกับเปลือก
มากกว่าใช้สติปัญญา หรือ จิตใจเพ่งมองสิ่งที่ดำรง - ซ้อนอยู่ภายใน
ดังนี้จึงทำให้ผู้คนมองเห็นแต่เพียง(วงกลม)ซึ่งเป็นกรอบนอกของตัวตน
นั่นคือ ภาพลักษณ์เบื้องนอก - กายวิภาค - บุคลิก,การแสดงออก
ด้านในนั้น น้อยคนนักพึงสัมผัสได้ถึงตัวตนอีกครึ่ง..,
ปลายผลลัพธ์ของความเข้าใจส่วนใหญ่..,
จึงปรากฏเป็นความเกรงกลัวอย่างไร้ซึ่งเหตุผล ย่อมไม่ใช่เรื่องแปลก
โลกย่อมเป็นไปดังนี้ เช่นธรรมชาติที่เป็นไปในความไม่รับรู้ของมนุษย์
“ เขาไม่อาจทะลุกำแพงแห่งความยึดติดในสายตาตนเองเข้ามาได้..,
ก็ปล่อยให้มันเป็นไป .., ยามใด เมื่อแสงฟ้าฉายฉาน
หัวใจเหล่านั้นย่อมเปิดรับความไม่รู้อันหลากเร้นก่อนหน้านี้ได้เอง ”
" ธรรมชาตินั้นสอนให้เราเมตตา และ ธรรมชาติก็สอนให้ไม่จำต้องเมตตา "
( รอยยิ้มที่เปิดกว้าง - ในร่างนารีผู้เปี่ยมเดชะ )
“ โอ้ เทวีเอย.., นางผู้ที่เข้าถึงได้ยาก
โอ้ มารดาของข้า., มาตาเทวีของข้า.., ท่านแม่ของข้า ”
( ๑ ) คือ หนึ่งเดียว - การเกิด - การเริ่มต้น - สิ่งแรก,
ความเป็นเอกภาพ - การรวมเป็นหนึ่ง ด้วยสมดุลระหว่างพลังสร้างสรรค์
และ พลังทำลายล้าง จึงได้ก่อกำเนิดเป็น ” จักรวาล ”
ปฐม คือ งานที่นำเสนอเรื่องแห่งการเกิดในรูปแบบต่างๆ
โดยผนวกบางเนื้อหาในส่วนบทโลกธรรม ๘ เอาไว้ด้วย
ในชีวิต., เราได้พบกับสภาวะแห่งการเกิดตลอดเวลา
การเกิดนั้นมิได้มีแต่เพียง การให้กำเนิดทารกเท่านั้น
แต่มีรูปแบบแห่งการถือเกิดอันหลากหลาย
วิญญาณเกิด - อารมณ์เกิด - กิเลสเกิด เป็นต้น
หลายสิ่งเกิดขึ้น - แตกสลาย แล้วก็เกิดขึ้นอีกซ้ำเล่า เป็นวัฐจักรไม่รู้จบ
ดังเช่น กฎหนึ่งแห่งจักรวาลที่ว่า
“ การเกิด - ทำลายล้าง ทั้ง ๒ เพื่อสร้างสรรค์ “
( อะไรคือโลกธรรม๘??? โลกธรรม๘ คือ มีลาภ - เสื่อมลาภ ,
มียศ - เสื่อมยศ , มีสุข - หมดสุข , มีสรรเสริญ - ย่อมมีนินทา
กำหนดใจจนเข้าถึงใจเรื่องนี้ได้ ชีวิตก็จะเป็นสุข
ได้เป็นsuper starก็จะมีความสุข ,
ถึงคราวต้องตกกระป๋องก็ยังมีความสุข ,
มีคนรักก็มีความสุข ,
ถึงคราวแยกจากก็ยังคงความรู้สึก - รสชาติของความสุข
เท่าทัน - เข้าใจ ด้วยใจที่สงบนิ่ง - ปล่อยละอย่างแท้จริง..,
ดังนั้นไม่ว่าคนจะรักหรือเกลียด ฉันก็มีความสุข
เพราะอย่างนี้บาทแรกแห่ง ” ปฐม ”
สิ่งแรกที่ได้ยินจากภายในใจตนเองก็คือ
“ เธอกำลังเลือกเดินในหนทางที่ไม่มีใครกล้าที่จะเดิน ”
" เจ้ายอมรับความทุกข์ยาก - บาดเจ็บ สารพันได้หรือไม่
ความสุข - สำเร็จเช่น รูปธรรมดาษๆบนโลกอย่างนั้น
ย่อมไม่ปรากฏอย่างไพศาล ทว่าความรุ่งโรจน์แห่งปรีชาญาณ
และ กำลังสมาธิในใจนั้น เจ้าคือผู้ได้รับสิ่งนี้อย่างถึงความสูงสุด "
..... ...... ...... ...... ......
"เมื่อกำหนดภารกิจของข้าเป็นดังนี้ คือ น้ำพระทัยของท่านแม่
ท่านคือมารดา - มาตาเดวีผู้ทรงเมตตาสรรพชีวิต
ในร่างมารดาที่ทรงมหิธานุภาพ เป็นที่ประหวั่น - สะพรึงกลัว
โอ้ มารดา - โอ้ มารดา ไม่ว่าเบื้องหน้าของโลก
ท่านจะอวตารเป็นลักษณ์เช่นใด หากท่านก็คือมารดาผู้ทรงเมตตา
บุตรเช่นข้า ใยไม่ยินดีเมื่อต้องดำรงสถานภาพดุจเดียวกัน
อันคำใยไพ ใด - ใด ในหล้า ให้ต้องดื่มเลือดตนเอง
เพื่อการสร้างสรรค์ และ เพื่อให้ได้มาซึ่งหนทางแห่งปัญญาภายในแล้ว
ข้ายินดีดื่มกิน และ คำรนสรวลรับชะตากรรมเช่นนี้
ลิขิตนี้ข้าน้อมรับด้วยท้าทาย ..,
รูปธรรมบนโลกเป็นเพียงมายาชั่วครา ดั่งฟองน้ำในอากาศ
หาได้น่าพิศมัย - จดจ่อ ตนเองไว้กับรูปธรรมสำเร็จรูปเช่นนั้น
จิตวิญญาณภายในหรือมิใช่., ที่จะคงอยู่แน่แท้ - สถาพร
เป็นปรีชาญาณติดตามเราไปในทุกเมื่อ "
หากคิดว่าจะทำงานแบบนี้..
ชนิดนี้ คือ การทดสอบสภาวะทั้งหมดของความเป็นมนุษย์
ชนิดนี้ ย่อมเป็นเครื่องชี้วัดว่า .,
เราคือบุตรีแห่งเทวนารีสายนักรบ แน่หรือไม่
.., ถ้าแน่ใจอย่างนั้น
ก็จงบรรญัติประโยคนี้ไว้ในหัวซะ.,
Don’t care what people say !!!
ส่วนเรื่องอื่นก็ลืมมันไปได้เลย “
--------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น