ชีพจรโลดเต้นอยู่ในห้วงวังวนแห่งสายเสียงครึ่งค่อนชีวิต
ยามที่โสตทัศน์ภายในต้องสัมผัสถึงภาพคลื่นอันหนักหน่วง
และอีกฝั่งฟากอันแหลมคมของเสียง นั่นเอง
คือ การปรากฏร่างเงาพิณเพลงธิดาปีศาจ
จงเคลื่อนไหวไปตามนั้น
จงกระทำโดยไร้ซึ่งความคิดฟุ่มเฟือยใด - ใด
จงท่องไปตามริ้วระลอกคลื่นสูงเสียดต่ำ
นับพันเป็นหมื่นครั้ง
ยังเปล่งเสียงในเวิ้งความสุข - สว่างออกอย่างกว้างขวาง
กรีดร้องไปได้ แม้กระทั่งปลายสุดเหวห้วงอนธกาล
ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อผันพยางค์เสียง
อันหลากเร้นได้จนทั่วสารพันชนิด
“มารดา” มารดาจึงให้กลั่นกำเนิดร่างเสียงอันแท้จริงกับข้า
ให้กำเนิดตัวตนในโลกแห่งสายเสียง
ด้วยรูปลักษณ์เสียงชนิดข้า ที่เรียกว่า.,
“ ธิดาปีศาจแห่งเสียง ”
_______________________________________
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น