๑. รหัสนัยจากเบื้องบน รั้งมลทิน - รั้งม่านใจ
สดับเกลียวคลื่น - ด้วยใจที่มืดมน ฝั่งรอยบาดแผล " บางสิ่ง "
" หนึ่งพันครั้ง - หมื่นความหวัง " สุดเขตแห่งฟ้าภายในที่มี
เศษเสี้ยวใจนั้นได้ถูกเปลี่ยนไป.. " ฉันไม่อาจตายในความตาย "
แม้ตามรอยไหวของเงาปีกดำ " ใต้ลั่นทม " ... รั้งเงาปีกดำ " ใต้ลั่นทม "
๒. สดับเสี้ยวรำพึงแห่งใจ เมื่อยอมสิ้นไร้ - ดวงตะวัน
กลิ่นรอยรักอันห่างไกล " จากใจที่หมายผูกพัน "
ทางเลือกของใจที่ไขว่คว้า...
ได้เพียงสานแสงสัมพันธ์ " เหนือม่านใจ"
ย้ำสัมผัส - พ้นภายใน " ความมืดอันพิสุทธิ์ " นั้น...
* ๑. " เพียงรัศมีเดียว " ซึ่งควรค่า " สละหัวใจ " - แทนที่ " ตะวัน "
* ๒. " สิ่งเดียว " ที่คู่ควรค่า - ให้ทุ่มเทใจลงไป
สิ่งสุดท้าย... ที่สุด - ที่สุด " ที่สุดแห่งฟ้า "
Rik W. Jankali
สดับเกลียวคลื่น - ด้วยใจที่มืดมน ฝั่งรอยบาดแผล " บางสิ่ง "
" หนึ่งพันครั้ง - หมื่นความหวัง " สุดเขตแห่งฟ้าภายในที่มี
เศษเสี้ยวใจนั้นได้ถูกเปลี่ยนไป.. " ฉันไม่อาจตายในความตาย "
แม้ตามรอยไหวของเงาปีกดำ " ใต้ลั่นทม " ... รั้งเงาปีกดำ " ใต้ลั่นทม "
๒. สดับเสี้ยวรำพึงแห่งใจ เมื่อยอมสิ้นไร้ - ดวงตะวัน
กลิ่นรอยรักอันห่างไกล " จากใจที่หมายผูกพัน "
ทางเลือกของใจที่ไขว่คว้า...
ได้เพียงสานแสงสัมพันธ์ " เหนือม่านใจ"
ย้ำสัมผัส - พ้นภายใน " ความมืดอันพิสุทธิ์ " นั้น...
* ๑. " เพียงรัศมีเดียว " ซึ่งควรค่า " สละหัวใจ " - แทนที่ " ตะวัน "
* ๒. " สิ่งเดียว " ที่คู่ควรค่า - ให้ทุ่มเทใจลงไป
สิ่งสุดท้าย... ที่สุด - ที่สุด " ที่สุดแห่งฟ้า "
Rik W. Jankali
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น