" ขับเพลงในนครที่ไร้หู "

---------------------------------------------

ข้าขับเพลงร้องด้วยพยางค์เสียงคู่ที่๖

อยู่ในนครที่มีแต่มนุษย์ไร้หู

ไม่มีผู้ใดที่หลับใหล..ทว่าก็ไม่มีผู้ใดที่ตื่นรู้

........... ...........

ข้าเองที่ยังคงล้อเล่นกับสายเสียง

ด้วยท่วงทำนองของหยดน้ำค้างยามค่ำคืน

..... มนุษย์อาจไร้หู

แต่วันเวลาไม่เคยหยุดไว้-เสมอ-ตรงที่ใด

........ ........เสียงข้ายังไล่ล่องไป

........ ........ลิ่วล่องไป

......... เสียง ... ... ... ...

เสียงยิ่งไต่ระดับสูงขึ้น-สูงขึ้น-สูงขึ้น

........... เช่นนั้น ..........

..... ............ กระทั่ง .....

... .... ..... ดวงตะวันตื่นทักทายฟ้า

พลัน - เสียงหัวใจใครก็ใกล้เข้ามา

............. ใกล้เข้ามา - ใกล้เข้ามา

ใช่..นครนี้ยังคงไร้หู

หากแต่ - วันนี้ อาณาจักรแห่งสายเสียงข้า

ในหัวใจใครหลายคน - ยินยลมันแล้ว

--------------------------------------------